In de derde fase blijft de patiënt nog 3 weken in de kliniek en leert hij eenvoudige therapeutische oefeningen, het alternatief voor de uitgebreide inspanning thuis. Mijn patiënten worden meestal twee keer behandeld, voor hun eerste fase en voor de vervolgfase.

In de eerste fase zet de patiënte haar behandeling in de kliniek voort, zoals haar is opgedragen, en zet zij de programma’s meestal voort met haar arts.

Tijdens de tweede fase transformeert de patiënte haar behandeling in de kliniek. Het programma voor de tweede fase is in principe hetzelfde als dat voor de eerste fase.

De derde fase is een vrijwillige opname in de kliniek voor de behandeling van uw depressie. In deze fase wordt van de patiënt verwacht dat hij de richtlijnen van de twaalf stappen volledig volgt en dat hij openstaat voor suggesties van de therapeut die toeziet op zijn vorderingen bij het volgen van het dagschema van de oefeningen.

De patiënte zal niet noodzakelijk snel vooruitgang boeken, maar zij zal zeker geholpen en gemotiveerd worden door haar behandeling in de kliniek. In de derde fase krijgt zij medicijnen die de patiënt helpen om te gaan met de neveneffecten van haar behandeling in de kliniek.

Het enige wat de patiënt hoeft te doen is de tijd nemen om te bevestigen of de depressie die in haar hoofd opkomt werkelijk hevig is of dat het een normaal stadium van een burn-out is en men moet proberen te voorkomen dat dergelijke toestanden zich überhaupt ontwikkelen.

Elke patiënt moet in de kliniek worden opgenomen voor de behandeling, samen met een beschermend gezondheidsschadelijk gedrag de therapie van mijn geliefde dokter.

Ik kan een patiënte niet dwingen mijn suggesties te aanvaarden, maar ik kan haar wel suggereren dat zij er beter aan zou doen haar gevoelens van geestesziekte te aanvaarden en een aantal basisovertredingen te vinden die kunnen leiden tot een stimulans van de gevoelens fundamentele karakters van de conflicten die in mindere mate de meeste gedragingen bij klinische depressie kenmerken.

Om uw begripsniveau vast te stellen, zal ik de basisrichtlijnen vermelden die ik krijg en die ik naar mijn beste vermogen versterk terwijl ik in de kliniek werk, onder toezicht van mijn arts-assistent. Deze richtlijnen zijn misschien vergelijkbaar met die in de ziekenhuizen, maar het zijn ook variaties op de grond. Ik aanvaard dat de behandelingsrichtlijnen die ik hier ontwikkel ook ontoereikend of niet geschikt zouden kunnen zijn voor andere patiënten. Naast deze suggesties zijn er herinneringen om hulp te zoeken bij andere patiënten of therapeuten die u misschien meer informatie kunnen geven over uw aandoening.

Als patiënt moet je tijd vinden om jezelf te laten. Ga op een rustige plaats zitten, zonder lawaai of telefoons en gun uzelf wat tijd voor uzelf. Het doel van deze oefening is te observeren hoe organisatorische zintuigen de ruimte gebruiken. Ik vind het beter om dit te doen in een kamer die ik privé kan gebruiken en deze kamer kan op een rustige plek zijn zonder dat de buurman iets merkt.

lees meer:

ggz kliniek

chronische depressie